All posts in Ειδήσεις

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα port a caths

By bonnevie 02 Σεπ, 2021 Ειδήσεις

Τι είναι το port a cath;

Πρόκειται για ένα πλήρως εμφυτευμένο σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει έναν μεταλλικό θάλαμο έκχυσης (Port) έναν καθετήρα (Cath). Ο θάλαμος έκχυσης είναι κατασκευασμένος συνήθως από υποαλλεργικό βιοσυμβατό τιτάνιο, το οποίο δεν είναι μαγνητικό κι έτσι επιτρέπει την διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας με ασφάλεια. Ο καθετήρας κατασκευάζεται από σιλικόνη ή πολυουρεθάνη και είναι ορατός στις ακτινογραφίες, ώστε να εντοπίζεται εύκολα η ακριβής θέση του.

Είναι επίπονο;

Η τοποθέτηση του port a cath είναι μια εύκολη και ασφαλής διαδικασία. Μειώνουν την ενόχληση που νιώθουν οι ασθενείς από τις συχνές διατρήσεις της βελόνας.

Ποιος είναι ο σκοπός των port a caths;

Οι επαγγελματίες υγείας χρησιμοποιούν port a caths όταν απαιτείται ενδοφλέβια φαρμακευτική θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφορούν πολλές διαφορετικές περιπτώσεις.

Ο καθετήρας χρησιμοποιείται κυρίως για τη χορήγηση φαρμάκων, μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και για αιμοληψία ή διαγνωστικές εξετάσεις, προκειμένου να μην τραυματιστούν οι άλλες φλέβες.

Ειδικότερα σε περίπτωση χημειοθεραπείας το port a cath είναι απαραίτητο, γιατί τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα είναι ιδιαιτέρως τοξικά και καταστρέφουν τις φλέβες και έτσι σε κάθε νέα χημειοθεραπεία, οι διαθέσιμες φλέβες γίνονται όλο και λιγότερες και η προσπέλαση τους όλο και πιο δύσκολη ακόμα και από το πιο έμπειρο νοσηλευτικό προσωπικό.

Ποια είναι τα οφέλη από τη χρήση ενός port a cath;

Ένα port a cath είναι πολύ επωφελές για τους ακόλουθους λόγους:

• Εναλλακτική λύση για τις βελόνες: Τα port a caths παρακάμπτουν τον πόνο και τους πιθανούς κινδύνους από τη χρήση βελονιών για κάθε θεραπεία ή αιμοληψία.
• Χαμηλότερος κίνδυνος μόλυνσης: Τα Port a caths έχουν μικρότερο κίνδυνο μόλυνσης από άλλες μεθόδους IV.
• Εύκολη φροντίδα: Οι άνθρωποι γενικά διαπιστώνουν ότι είναι απλή η φροντίδα τους στο σπίτι.
• Μεγάλη διάρκεια: Τα Port a caths παραμένουν χρήσιμα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Κρυφή εμφάνιση: Τα Port a caths δεν είναι αισθητά, καθώς κάθονται κάτω από το δέρμα.

Πόσο καιρό μένει ένα port a cath;

Ένα port a cath μπορεί τυπικά να διαρκέσει περίπου 2.000 τρυπήματα, τα οποία μπορεί να είναι αρκετά για να καλύψουν ολόκληρη την πορεία θεραπείας ενός ατόμου.

Ένα port a cath μπορεί να διαρκέσει μεταξύ 2 και 6 ετών.

Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να διατηρήσουν μια πλήρη και ενεργό ζωή. Για παράδειγμα, μπορούν να κολυμπήσουν με port a cath.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι port a cath;

Οι διαφορετικοί τύποι port a caths περιλαμβάνουν:

• Ενιαίος αυλός: Ο πιο συνηθισμένος τύπος θύρας, αυτό βοηθά τους ανθρώπους να λαμβάνουν μόνο μία μορφή IV θεραπείας κάθε φορά.
• Διπλός αυλός: Αυτός ο τύπος είναι χρήσιμος για άτομα που λαμβάνουν δύο μορφές ενδοφλέβιας θεραπείας ταυτόχρονα ή χρειάζονται έγχυση ή διατροφή κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
• Θύρα τροφοδοσίας: Αυτός ο τύπος είναι αρκετά ισχυρός για να λειτουργεί με ενέσεις υψηλής πίεσης, όπως αυτές για αξονική τομογραφία.

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας;

Η εισαγωγή ενός port a cath είναι μια διαδικασία που διαρκεί περίπου 1 ώρα.

Οι χειρουργοί κάνουν μια ή δύο τομές στο δέρμα του στήθους και περνούν τον καθετήρα μέσα από τις περικοπές. Στη συνέχεια, συνδέουν τη θύρα στον καθετήρα.

Το προσωπικό της υγειονομικής περίθαλψης μπορεί στη συνέχεια να ελέγξει την τοποθέτηση του μέσω ακτινογραφίας.

Ένα άτομο μπορεί να διαπιστώσει ότι η περιοχή είναι πληγωμένη για 4-7 ημέρες μετά τη διαδικασία.

Τι είναι έκπλυση του καθετήρα;

Το flushing(έκπλυση) στοχεύει στην διατήρηση της βατότητας του καθετήρα μετά από την τοποθέτησή του, πριν και μετά από κάθε έγχυση υγρών και µετά από κάθε αιμοληψία. Γίνεται µε αποστειρωμένο φυσιολογικό ορό 0.9% εκτός και αν ο κατασκευαστής προτείνει flushing µε ηπαρινισµένο διάλυμα φυσιολογικού ορού

Πώς οι γιατροί αφαιρούν τα portacaths;

Οι γιατροί συνήθως αφαιρούν το port a cath μετά την ολοκλήρωση της πλήρους πορείας των ενδοφλέβιων θεραπειών.

Η αφαίρεση ενός port a cath είναι επίσης μια σύντομη διαδικασία.

Ένας χειρουργός μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα τοπικό αναισθητικό για να μουδιάσει το δέρμα πριν κάνει μια τομή κοντά στο σημείο του πορτάκιου. Στη συνέχεια, θα αφαιρέσουν το port a cath.

Κίνδυνοι

Οι δυνητικοί κίνδυνοι των port a caths περιλαμβάνουν:

• Τοπικές λοιμώξεις

Το δέρμα γύρω από το σημείο εισαγωγής μπορεί να μολυνθεί και να χρειαστεί κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

• Θρόμβοι

Εάν ένας θρόμβος αναπτυχθεί μέσα ή γύρω από έναν καθετήρα αντιμετωπίζεται από το ιατρικό προσωπικό με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Πηγή: https://www.medicalnewstoday.com/articles/portacath?utm_source=Sailthru%20Email&utm_medium=Email&utm_campaign=MNT%20Daily%20News&utm_content=2021-03-01&apid=36773517&rvid=1cf93451a3ad6b0b76f07027aa3dcf2f310412ae26f66cc85abd2ced450b10e6

Ιατρικοί μύθοι: Όλα για τον καρκίνο

By bonnevie 07 Μάι, 2021 Ειδήσεις

Το άρθρο αυτό μας δίνει την ευκαιρία να επισημάνουμε για ακόμα μία φορά το τρέχον έργο επιστημόνων που αφιερώνουν τη ζωή τους στην κατανόηση και τη θεραπεία του καρκίνου.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα δούμε 7 μύθους που σχετίζονται με τον καρκίνο για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ξεπεράσουν το «λαβύρινθο» της παραπληροφόρησης.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), υπήρχαν 10 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως το 2020. Σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η κύρια αιτία θανάτου.

Οι μύθοι τείνουν να αναπτύσσονται όλο και περισσότερο και για αυτόν τον λόγο δεν αποτελεί έκπληξη, ότι οι άνθρωποι συχνά παρανοούν τον καρκίνο.

Ο «καρκίνος» είναι ένας γενικός όρος για μια ομάδα ασθενειών που μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε μέρος του σώματος.

Σε αυτό το άρθρο, ελπίζουμε να καταρρίψουμε μερικούς μύθους και να αποσαφηνίσουμε αυτήν την κοινή και ποικίλη ομάδα ασθενειών.

1. Ο καρκίνος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί

Παρά τα στατιστικά στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω, ο καρκίνος μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Καθώς οι επιστήμονες κατανοούν καλύτερα τον καρκίνο και αναπτύσσουν βελτιωμένες θεραπείες, τα ποσοστά ανάκαμψης συνεχίζουν να βελτιώνονται.

Τα ποσοστά επιβίωσης έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία 40 χρόνια και αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα ποσοστά επιβίωσης ποικίλλουν σημαντικά ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου. 

2. Ο καρκίνος είναι μεταδοτικός

Αυτός είναι ένας μύθος. Ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός. Κάποιος με καρκίνο δεν μπορεί να τον διαδώσει σε άλλους.

Ωστόσο, ορισμένες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου ιού θηλώματος (HPV) και η ηπατίτιδα Β και C , μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο στον τράχηλο και το ήπαρ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένας μολυσματικός παράγοντας προκαλεί τον καρκίνο, αλλά ο ίδιος ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός.

3. Τα κινητά τηλέφωνα προκαλούν καρκίνο

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα κινητά τηλέφωνα προκαλούν καρκίνο. Ένας από τους λόγους που αναπτύχθηκε αυτός ο μύθος είναι ότι αυτές οι συσκευές εκπέμπουν ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων (ραδιοκύματα), μια μορφή μη ιοντίζουσας ακτινοβολίας.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία, για παράδειγμα, ακτινογραφίες, αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου. Ωστόσο, η ακτινοβολία ραδιοσυχνότητας είναι μη ιονίζουσα ακτινοβολία, η οποία δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου.

4. Τα τεχνητά γλυκαντικά προκαλούν καρκίνο

Η  διερεύνηση της ασπαρτάμης και του καρκίνου, η οποία περιλάμβανε δεδομένα από περισσότερους από μισό εκατομμύριο συμμετέχοντες, δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ «κατανάλωσης ασπαρτάμης και λεμφώματος, λευχαιμίας ή καρκίνου του εγκεφάλου».

Με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα, να μην υπάρχουν αρκετά στοιχεία ότι τα τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

5. Τα φυτικά φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο

Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οποιαδήποτε φυτικά φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν ή να θεραπεύσουν τον καρκίνο.

Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ορισμένες εναλλακτικές θεραπείες, όπως ο βελονισμός, ο διαλογισμός και η γιόγκα, βοηθούν στο ψυχολογικό στρες που σχετίζεται με τον καρκίνο και μερικές από τις παρενέργειες της θεραπείας του καρκίνου.

Είναι σημαντικό τα άτομα με καρκίνο να μιλήσουν με έναν γιατρό σχετικά με τα συμπληρώματα και τις βιταμίνες πριν από τη λήψη τους.

6. Ο καρκίνος είναι κληρονομικός

Αν και ορισμένοι καρκίνοι μεταδίδονται γενετικά μέσω οικογενειών, είναι η μειονότητα των περιπτώσεων: εκτιμάται ότι το 3-10% των καρκίνων οφείλεται σε μεταλλάξεις που κληρονομούνται από τους γονείς.

Επειδή οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο καθώς μεγαλώνουν και οι άνθρωποι σήμερα ζουν περισσότερο, δεν είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους να έχουν κάποιους συγγενείς που αναπτύσσουν καρκίνο.

Οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου οφείλονται σε συσσώρευση μεταλλάξεων σε γονίδια που συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου.

7. Όλοι οι τύποι καρκίνου επανεμφανίζονται

Αυτό εξαρτάται ανάλογα από τον τύπο του καρκίνου. Διαφορετικοί τύποι καρκίνου έχουν διαφορετική θεραπεία, και διαφορετικά χρονικά πλαίσια για τα οποία ο καρκίνος μπορεί συνήθως να επαναληφθεί. [Αυτό] καθιστά πολύ δύσκολο για τους ασθενείς να γνωρίζουν πότε μπορεί πραγματικά να «θεραπευτούν» ή πότε εξακολουθούν να έχουν υψηλό κίνδυνο επανεμφάνισης καρκίνου ».

Η ιατρική επιστήμη ερευνά βαθύτερα πίσω από τον καρκίνο, πετυχαίνοντας έτσι πιο αποτελεσματικές θεραπείες.

Σύμφωνα με τα δεδομένα ορισμένοι καρκίνοι μπορούν να εξαλειφθούν, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούν να θεραπευτούν πλήρως όλοι οι καρκίνοι. Υπάρχει συνεχής αισιοδοξία ότι τα ποσοστά θεραπείας αυξάνονται δεδομένου ότι η επιστήμη προσφέρει  καλύτερες θεραπείες για τον καρκίνο.

Συμπερασματικά σε σχέση με την αντιμετώπιση του καρκίνου η επιστήμη σημειώνει σημαντική πρόοδο, πετυχαίνοντας αύξηση της επιβίωσης, πολλές αποτελεσματικές, νέες θεραπείες, καθώς και πιο αποτελεσματικές χειρουργικές τεχνικές.

Πηγή: https://www.medicalnewstoday.com/articles/medical-myths-all-about-cancer?utm_source=Sailthru%20Email&utm_medium=Email&utm_campaign=MNT%20Daily%20News&utm_content=2021-04-27&apid=36773517&rvid=1cf93451a3ad6b0b76f07027aa3dcf2f310412ae26f66cc85abd2ced450b10e6

Μπορούν οι Σπίλοι (ελιές) να μετατραπούν σε κακοήθεια?

By bonnevie 27 Ιαν, 2021 Ειδήσεις

Οι σπίλοι (ελιές) είναι καλοήθεις ή μη καρκινικές δερματικές αναπτύξεις. Αν και οι περισσότερες ελιές δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν, ένας γιατρός μπορεί να το κάνει, εάν είναι απαραίτητο.

Σε αυτό το άρθρο, μάθετε για το εάν οι ελιές είναι καρκινικές ή όχι.

Αυτό το άρθρο καλύπτει επίσης τις αιτίες των σπίλων, τον τρόπο αναγνώρισής τους, πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό, τη διάγνωση και την αφαίρεση (εάν είναι απαραίτητο).

Μερικές ελιές είναι καρκινικές;

Οι σπίλοι δεν είναι καρκινικοί αλλά έχουν την δυνατότητα να γίνουν καρκινικοί. Σχεδόν οι μισοί από όλους τους ενήλικες έχουν έναν ή περισσότερους σπίλους (ελιές).

Οι ελιές περιέχουν χαλαρά διατεταγμένες ίνες κολλαγόνου και αιμοφόρα αγγεία εγκλωβισμένα σε ένα παχύτερο ή λεπτότερο επιφανειακό στρώμα του δέρματος ή την επιδερμίδα.

Το κολλαγόνο είναι μια μεγάλη οικογένεια πρωτεϊνών που υπάρχουν στους περισσότερους σωματικούς ιστούς. Είναι πολύ σημαντικό για τη δομή του δέρματος και ένα σημαντικό συστατικό του μεσαίου και του παχύτερου στρώματος του δέρματος.

Οι σπίλοι είναι επίσης γνωστοί και ως:

• ακροχορδόνια
• θηλώματα (ένας γενικός όρος για καλοήθεις όγκους του δέρματος)
• ινωδοεπιθηλιακοί πολύποδες (αναπτύξεις δέρματος από ινώδη ιστό και τα ανώτερα στρώματα του δέρματος)

Παρόλο που τα ίδια τα σημάδια του δέρματος δεν είναι καρκινικά, μπορεί να μοιάζουν με όγκους που σχετίζονται με τύπους καρκίνου του δέρματος – ιδιαίτερα καρκίνωμα βασικών κυττάρων (BCC) ή κακοήθη μελάνωμα. Επίσης, οι όγκοι μπορεί μερικές φορές να μοιάζουν με ερεθισμένες ή εμφραγμένες ελιές.

Αιτίες.

Οι γιατροί δεν γνωρίζουν γιατί αναπτύσσονται οι ελιές. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές θεωρίες για το γιατί συμβαίνουν.

Αυτές οι θεωρίες υποδηλώνουν ότι ενδέχεται να εμφανιστούν οι ελιές λόγω:

• ερεθισμού ή τριβής που σχετίζεται με τρίψιμο δέρματος-δέρματος
• παχυσαρκία , που σημαίνει ότι έχετε περισσότερες πτυχές του δέρματος
• διαβήτης τύπου 2 ή αντίσταση στην ινσουλίνη
• λοιμώξεις του ανθρώπινου θηλώματος
• γενεσιολογία
• το σύνδρομο του δέρματος Birt-Hogg-Dube
• υψηλά επίπεδα ιστών και επιδερμικών αυξητικών παραγόντων, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του γιγαντισμού (ακρομεγαλία)
• ανισορροπίες ορμονών
• μεταβολικό σύνδρομο
• καρδιαγγειακή νόσο
• γήρανση και σταδιακή απώλεια ελαστικότητας του δέρματος
• σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Συμπτώματα.

Οι ελιές είναι συνήθως ανώδυνες, αλλά μπορεί να έχουν φαγούρες ή να γίνουν οδυνηρές όταν πιαστούν ή τριφτούν σε κοσμήματα ή ρούχα. Μπορούν επίσης να αλλάξουν την εμφάνιση τους. Σε ορισμένα άτομα, μπορεί επίσης να προκαλέσουν συναισθηματική δυσφορία.

Οι σπίλοι τείνουν να αναπτύσσονται σε μέρη όπου το δέρμα διπλώνεται, όπως:

• στην περιοχή των γενετικών οργάνων
• μασχάλες
• λαιμός
• βλέφαρα

Οι ελιές φαίνονται συχνά να κρέμονται από το δέρμα. Μπορούν να ποικίλουν στην εμφάνιση αλλά συνήθως έχουν:

• χρώμα δέρματος (καφέ ή ροζ ή κόκκινο, ειδικά μετά από ερεθισμό)
• οβάλ σχήμα
• είναι μαλακές
• 2-5 mm έως αρκετά εκατοστά
• σε σπειρώματα στην εμφάνιση
• σε συστάδες ή χορδές, ειδικά στο λαιμό

Είναι σημαντικό ότι οι ελιές μπορεί μερικές φορές να μοιάζουν με αναπτύξεις που σχετίζονται με άλλες παθήσεις του δέρματος, όπως:

• σμηγματορροϊκή κεράτωση
• μολυσματική τέρμινθος
• καλοήθεις μελανοκυτταρικοί σπίλοι
• νευροϊνώματα
• BCC
• κονδυλώματα

Η πιθανότητα ανάπτυξης σπίλων τείνει να αυξάνεται με την ηλικία. Οι σπίλοι μπορούν να αναπτυχθούν ξεκινώντας από τα εφηβικά χρόνια ή τη δεκαετία των 20. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι θα σταματήσουν να αναπτύσσουν νέα σημάδια μετά την ηλικία των 70 ετών.

Πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό;

Οι περισσότερες ελιές είναι ακίνδυνες. Ωστόσο, υπάρχουν και αυτές οι οποίες αλλάζει η μορφολογία τους (διάμετρος, σχήμα, μέγεθος, χρώμα).

Ένα άτομο μπορεί να μιλήσει με έναν γιατρό εάν οι ελιές αλλάξουν στην αφή, το χρώμα, την εμφάνιση ή το μέγεθος. Θα πρέπει επίσης να μιλήσουν με έναν γιατρό σχετικά με επώδυνα σημάδια που προκαλούν σωματική δυσφορία ή συναισθηματική δυσφορία.

Ένας γιατρός μπορεί να διαγνώσει εάν είναι επιβλαβείς, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του δέρματος. Μπορούν επίσης να καθησυχάσουν τον ασθενή με αλλαγές στους σπίλους ότι είναι κοινές και δεν προκαλούν ανησυχία.

Διάγνωση.

Οι γιατροί μπορούν συχνά να διαγνώσουν τα σημάδια απλά εξετάζοντας τα.

Μπορούν να πραγματοποιήσουν βιοψία, ή να συλλέξουν ένα μικρό δείγμα της ανάπτυξης για εξέταση χρησιμοποιώντας μικροσκόπιο, εάν η αιτία είναι ασαφής. Ένας γιατρός συνήθως στέλνει αφαιρούμενες ελιές για παθολογική αξιολόγηση για να προσδιορίσει την ακριβή αιτία.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα εργαστηριακά, ακτινογραφικά ή άλλα διαγνωστικά τεστ για τη διάγνωση των σπίλων. Για το λόγο αυτό, ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει άλλες εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες.

Μπορούν επίσης να εκτελέσουν εξετάσεις για να ελέγξουν για καταστάσεις που είναι γνωστό ότι προκαλούν ή επιδεινώνουν των αριθμό των σπίλων, όπως ο διαβήτης ή το μεταβολικό σύνδρομο.

Αυτό μπορεί να σημαίνει αξιολόγηση κάποιου:

• Επίπεδα A1c
• νηστεία και μετά τα γεύματα (μετά το φαγητό) επίπεδα γλυκόζης στο αίμα
• το προφίλ των λιπιδίων
• δείκτης μάζας σώματος (MBI)

Μετακίνηση.

Οι ελιές συνήθως δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν. Ωστόσο, εάν είναι ερεθιστικές, άβολες, οδυνηρες, μεγάλες ή σε μια άβολη τοποθεσία, ένας γιατρός ή χειρουργός μπορεί να τις αφαιρέσει χρησιμοποιώντας μία από τις πολλές μεθόδους.

Αυτές περιλαμβάνουν:

• χειρουργική εκτομή, η οποία αναφέρεται στην κοπή χρησιμοποιώντας ψαλίδι ή άλλα εργαλεία κοπής
• καυτηριασμός, που αναφέρεται στην παροχή θερμότητας μέσω ηλεκτρικού ρεύματος
• Θεραπεία με λέιζερ CO2, που αναφέρεται στη χρήση ενέργειας με βάση το φως
• κρυοχειρουργική, η οποία αναφέρεται στην κατάψυξη χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο
• απολίνωση, που αναφέρεται στη χρήση ράμματος για να σταματήσει η ροή του αίματος
• ξυριστική εκτομή, η οποία αναφέρεται στο ξύρισμα ή την αποκοπή μετά την ένεση της βάσης με τοπικά αναισθητικά
• radiocautery, το οποίο αναφέρεται στην καύση του χρησιμοποιώντας ραδιοκύματα

Τα περισσότερα σημάδια του δέρματος θα επουλωθούν μόνα τους με σωστή φροντίδα, όπως ενυδατική και βασική υγιεινή. Συνήθως, με την επαγγελματική αφαίρεση, απαιτείται μόνο μία συνεδρία για να αφαιρέσετε ένα σπίλο. Ωστόσο, ένας γιατρός μπορεί επίσης να προγραμματίσει επισκέψεις παρακολούθησης για να διασφαλίσει ότι το δέρμα θεραπεύεται σωστά και ότι δεν απαιτούνται περαιτέρω θεραπείες.

Οι γιατροί μπορεί να συμβουλεύουν άτομα με σπίλους να διατηρούν ένα μέτριο βάρος και να ασκούν υγιείς συνήθειες, όπως να κάνουν αρκετή άσκηση, να παραμένουν ενυδατωμένοι και να έχουν αρκετή ξεκούραση.

Η υιοθέτηση αυτών των συνηθειών μπορεί να συμβάλει στη μείωση της πιθανότητας ανάπτυξης νέων σπίλων. Επίσης, το να φοράτε χαλαρά ρούχα και να μην φοράτε κοσμήματα σε μέρη που μπορεί να έρθουν σε επαφή με τις ελιές μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του ερεθισμού.

Περίληψη.

Οι ελιές είναι συνήθως ακίνδυνες. Οι περισσότερες απαιτούν αφαίρεση μόνο εάν προκαλούν πόνο, ερεθισμό ή συναισθηματική δυσφορία ή αλλάζουν σε μέγεθος, σχήμα ή χρώμα.

Οι άνθρωποι δεν πρέπει ποτέ να προσπαθούν να αφαιρέσουν ή να καταστρέψουν τις ελιές τους μόνοι στο σπίτι. Μόνο οι γιατροί, και ιδανικά οι δερματολόγοι, μπορούν και πρέπει να αφαιρέσουν κάποια ελιά. Αυτό γίνεται για να μειωθεί ο κίνδυνος υπερβολικής αιμορραγίας, ουλών και λοίμωξης.

Η αφαίρεση μιας ελιάς στο σπίτι αυξάνει επίσης την πιθανότητα ότι μια δυνητικά καρκινική ή επιβλαβής ανάπτυξη δεν θα ανιχνευθεί και θα εξαπλωθεί ή θα επιδεινωθεί.

Πηγή : https://www.medicalnewstoday.com/articles/cancerous-skin-tags?utm_source=Sailthru%20Email&utm_medium=Email&utm_campaign=MNT%20Daily%20News&utm_content=2021-01-20&apid=36773517&rvid=1cf93451a3ad6b0b76f07027aa3dcf2f310412ae26f66cc85abd2ced450b10e6


Συμβουλές Διατροφής για το Άσθμα

By bonnevie 08 Ιαν, 2021 Ειδήσεις

Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες διατροφικές συστάσεις για άτομα με άσθμα, η έρευνα έχει δείξει ότι πολλά τρόφιμα υποστηρίζουν τη λειτουργία των πνευμόνων, βελτιώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και μειώνουν τα συμπτώματα του άσθματος. Ωστόσο, ορισμένα τρόφιμα μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του άσθματος ή να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης.

Το άσθμα είναι μια κοινή χρόνια πάθηση. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), περίπου 25 εκατομμύρια άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν άσθμα, με τα παιδιά να αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο αυτού του αριθμού.

Ένα άρθρο στο Nutrition Review αναφέρει ότι το άσθμα είναι πιο συχνό στους Αφρικανούς Αμερικανούς και σε άτομα με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

Αυτό το άρθρο εξετάζει ποιες τροφές μπορεί να επιθυμούν να αποφύγουν τα άτομα με άσθμα, ποιες τροφές μπορούν να βελτιώσουν ή ακόμη και να αποτρέψουν την ανάπτυξη συμπτωμάτων άσθματος και παράγοντες τρόπου ζωής που μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να διαχειριστεί αυτήν τη χρόνια πάθηση.

Παρακολουθώντας τα τρόφιμα μπορεί να έχει κάποια οφέλη για τα άτομα με άσθμα.

Τροφές ή συμπληρώματα βιταμίνης D

Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο προσβολής άσθματος σε παιδιά και ενήλικες. Δείχνει επίσης ότι η λήψη συμπληρώματος βιταμίνης D κάθε μέρα μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο για σοβαρή προσβολή άσθματος.

Η βιταμίνη D μπορεί επίσης να υποστηρίξει τη λειτουργία των πνευμόνων και να μειώσει τις λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, όπως το κοινό κρυολόγημα.

Η βιταμίνη D

εμφανίζεται φυσικά σε λίγα τρόφιμα, οπότε οι περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν τη διατροφική τους βιταμίνη D από εμπλουτισμένα τρόφιμα, όπως δημητριακά πρωινού, γιαούρτι και χυμό πορτοκαλιού.

Οι καλές πηγές βιταμίνης D περιλαμβάνουν:

• λιπαρά ψάρια, όπως σολομός, τόνος και σκουμπρί
• μανιτάρια
• κρόκοι αυγών
• τυρί
• συκώτι
• Φρέσκα φρούτα και λαχανικά

Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης άσθματος.

Ένα άρθρο του 2020 αναφέρει ότι αρκετές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης άσθματος από ενήλικες και παιδιά.

Μια ανασκόπηση του 2017 για περισσότερες από 80 μελέτες διαπίστωσε συσχετίσεις μεταξύ της υψηλής πρόσληψης φρούτων και λαχανικών και μειωμένων συμπτωμάτων άσθματος, όπως συριγμός.

Βιταμίνες

Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι πλούσιες πηγές αντιοξειδωτικών, όπως βιταμίνη C, βιταμίνη Ε και β καροτίνη, τα οποία βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει τις τοξίνες που μπορεί να βλάψουν τους ιστούς.

Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας και στον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος.

Πλούσιες πηγές βιταμίνης C περιλαμβάνουν:

• εσπεριδοειδή, όπως πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ
• ακτινίδια
• φράουλες
• πεπονάκι
• κόκκινες και πράσινες πιπεριές
• μπρόκολο
• ψημένες πατάτες
• ντομάτες

Οι καλές πηγές βιταμίνης Ε περιλαμβάνουν:

• ξηρούς καρπούς, όπως αμύγδαλα, φιστίκια και φουντούκια
• ηλιόσπορους
• μπρόκολο
• εμπλουτισμένα τρόφιμα, όπως δημητριακά πρωινού, χυμό φρούτων, μαργαρίνη και επικάλυψη

Β καροτίνη

Τα πορτοκάλια και κόκκινα φρούτα και λαχανικά περιέχουν β-καροτίνη

Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• καρότα
• γλυκοπατάτες
• σκουός
• κόκκινες και κίτρινες πιπεριές
• πεπονάκι
• βερίκοκα
• σκούρα πράσινα φύλλα, όπως λάχανο και σπανάκι

Φλαβονοειδή και σελήνιο

Τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν επίσης αντιοξειδωτικά που ονομάζονται φλαβονοειδή και σελήνιο, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη οφέλη.

Μια μεγάλη ποικιλία φρούτων περιέχει φλαβονοειδή, όπως:

• μήλα
• μούρα
• σταφύλια
• μαύρο και πράσινο τσάι

Τα τρόφιμα που περιέχουν σελήνιο:

• θαλασσινά
• κρέας
• πουλερικά
• αυγά
• γαλακτοκομικά προϊόντα
• ψωμί
• σιτηρά

Τρόφιμα ολικής αλέσεως

Οι τροφές ολικής αλέσεως μπορούν επίσης να συμβάλουν στη μείωση των συμπτωμάτων του άσθματος.

Μια μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που απολάμβαναν μια υγιεινή διατροφή, συμπεριλαμβανομένης της τροφής ολικής αλέσεως, παρουσίασαν λιγότερα συμπτώματα άσθματος και καλύτερο έλεγχο της κατάστασής τους.

Τα τρόφιμα ολικής αλέσεως ,περιλαμβάνουν τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως, το μαύρο σιτάρι και το πλιγούρι.

Τρόφιμα προς αποφυγή

Η Αμερικανική Ένωση Πνευμόνων (ALA) έχει εντοπίσει βασικά τρόφιμα και ποτά που τα άτομα με άσθμα μπορεί να επιθυμούν να αποφύγουν επειδή μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του άσθματος.

Αυτά περιλαμβάνουν:

Τρόφιμα που περιέχουν αλάτι

Τα θειώδη άλατα είναι ένας τύπος συντηρητικού που βρίσκεται συχνά σε συντηρημένα τρόφιμα και ποτά, όπως αλκοόλ, τουρσί, εμφιαλωμένους χυμούς και αποξηραμένα φρούτα. Άτομα με άσθμα που έχουν υψηλά επίπεδα θειώδους άλατος στη διατροφή τους μπορεί να διαπιστώσουν ότι τα συμπτώματά τους άσθματος επιδεινώνονται. Η ALA προειδοποιεί ότι τρόφιμα που περιέχουν θειώδη άλατα, ιδίως κρασί, μπορεί ακόμη και να προκαλέσουν προσβολή άσθματος. Μια μελέτη του 2018 επιβεβαιώνει ότι το λευκό κρασί μπορεί να οδηγήσει σε αντιδράσεις δυσανεξίας σε άτομα με άσθμα.

Σαλικυλικά

Τα σαλικυλικά είναι ενώσεις που βρίσκονται σε τσάγια, καφέδες, πικάντικα τρόφιμα ή τρόφιμα αρωματισμένα με βότανα. Αν και σπάνια, τα άτομα με άσθμα μερικές φορές είναι ευαίσθητα σε αυτές τις ενώσεις και ενδέχεται να είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν εκδήλωση συμπτωμάτων.

Δύο μελέτες το 2014 και το 2016 διαπίστωσαν ότι η ασπιρίνη, η οποία περιέχει σαλικυλικό, επιδείνωσε το άσθμα σε μερικούς ανθρώπους.

Fast Food

Μια μελέτη του 2013 που εξετάζει την κατανάλωση γρήγορου φαγητού σε παιδιά και εφήβους διαπίστωσε ότι όσοι κατανάλωναν γρήγορο φαγητό τρεις φορές την εβδομάδα ή περισσότερες είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σοβαρό άσθμα, καθώς και άλλες καταστάσεις υγείας.

ΠΗΓΗ:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/asthma-diet?utm_source=Sailthru%20Email&utm_medium=Email&utm_campaign=MNT%20Daily%20News&utm_content=2020-12-23&utm_country=&utm_hcp=&apid=&rvid=1cf93451a3ad6b0b76f07027aa3dcf2f310412ae26f66cc85abd2ced450b10e6

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα?

By bonnevie 22 Δεκ, 2020 Ειδήσεις

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μία εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων, επηρεάζει τις αρθρώσεις προκαλώντας πόνο και δυσκαμψία.

Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται ως η πιο συχνή πάθηση των αρθρώσεων αλλά και ως η συχνότερη πάθηση των ανθρώπων.

Συνήθως εντοπίζεται σε περιφερικές αρθρώσεις, όπως σε αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, των κάτω αλλά και των άνω άκρων.

Πώς γίνεται η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας?

Για την διάγνωση και την παρακολούθηση της οστεοαρθρίτιδας οι κλινικές εξετάσεις, οι ακτινογραφίες και το ιστορικό είναι αρκετά.

Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που θα χρειαστεί μαγνητική ή αξονική τομογραφία.

Πότε και σε ποιες περιπτώσεις αυξάνεται ο κίνδυνος?

Ο καθένας μπορεί να νοσήσει από οστεοαρθρίτιδα, ωστόσο στις περιπτώσεις όπου αυξάνεται περισσότερο ο κίνδυνος είναι:

• Άτομα που ήδη οι γονείς τους έχουν προσβληθεί
• Άτομα άνω των 45 ετών (χωρίς να εξαιρούνται ωστόσο μικρότερης ηλικίας άτομα)
• Υπέρβαρα άτομα ( Η αύξηση του βάρους αυξάνει την πίεση στις αρθρώσεις όπως για παράδειγμα στο ισχίο, στο γόνατο ή ακόμα και στην σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα αν οι αρθρώσεις έχουν προσβληθεί από οστεοαρθρίτιδα να επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο ο πόνος)
• Άτομα που είχαν υποστεί στο παρελθόν τραυματισμό στις αρθρώσεις
• Σε γυναίκες (έρευνες αποδεικνύουν ότι η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται περισσότερο στον γυναικείο πληθυσμό παρά στον αντρικό)

Τα κύρια συμπτώματα της είναι :

• Πόνος (στο αρχικό στάδιο εμφανίζεται μετά από έντονη δραστηριότητα και μετά από κούραση. Όσο πιο προχωρημένο όμως είναι το στάδιο τότε ο πόνος κάνει την εμφάνιση του με κάθε κίνηση της άρθρωσης)
• Δυσκαμψία (Τρίξιμο κατά την κίνηση της άρθρωσης ή δυσκολία στην κίνηση που προκαλείται μετά από ώρες ακινησίας. Στο αρχικό στάδιο της οστεοαρθρίτιδας αυτό αντιμετωπίζεται μέσα σε λίγα λεπτά, σε αργότερο στάδιο όμως η δυσκολία είναι πολύ μεγαλύτερη)
• Παραμόρφωση και Διόγκωση των αρθρώσεων
• Κριγμός (ο ήχος που προκαλείται κατά την κίνηση του ασθενή)

Ποιες αρθρώσεις προσβάλλει?

Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά στις παρακάτω αρθρώσεις :

• Γόνατα
• Ώμους
• Χέρια
• Ισχίο
• Αυχένα και μέση
• Μεγάλα δάκτυλα του ποδιού

Μπορεί να προσβάλλει όμως οποιαδήποτε άρθρωση, ειδικά αν στο παρελθόν έχει υποστεί τραυματισμό.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

• Μη φαρμακευτική θεραπεία:

Μη θεραπευτικές θεραπείες θεωρούνται: η φυσικοθεραπεία, η ανάπαυση και η απώλεια βάρους. Είναι οι πρώτες θεραπείες που συστήνονται στον ασθενή όταν βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο.

• Φαρμακευτική θεραπεία

Σε περίπτωση που ο ασθενής δεν έχει κάποια βελτίωση και ο πόνος συνεχίζει να υπάρχει, τότε περνάει σε φαρμακευτική θεραπεία

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ανήκουν κυρίως στην κατηγορία των αναλγητικών και των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τα οποία χορηγούνται είτε υπό μορφή αλοιφής για τοπική χρήση, είτε από το στόμα, είτε και ως ενέσιμα.
Όταν τα ενοχλήματα της αρθρίτιδας είναι ήπια, συνήθως χρησιμοποιούνται τα απλά αναλγητικά του τύπου της παρακεταμόλης ή ενισχυμένα με κωδεΐνη.

Τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιούνται επίσης με εξαιρετικά αποτελέσματα οι ενδοαρθρικές εγχύσεις με υαλουρονικά, τα οποία γίνονται με έγχυση φαρμάκων μέσα στην άρθρωση.

Είναι παρόμοιο με το αρθρικό υγρό, μία ουσία που υπάρχει φυσικά στις αρθρώσεις, όπου το αρθρικό υγρό δρα ως λιπαντικό και απορροφά τους κραδασμούς.

Γίνεται μόνο και πάντα από ειδικό και έμπειρο γιατρό.

• Χειρουργικές επεμβάσεις

Πραγματοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις βαριάς οστεοαρθρίτιδας, η οποία έχει προκαλέσει σοβαρή παραμόρφωση της άρθρωσης, με αποτέλεσμα συνεχή πόνο και δυσκολία στην καθημερινή δραστηριότητα του ασθενούς.